تقارن زمانی عناصر مادی و معنوی جرم: ماهیت و رویکردها

نویسندگان

دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

برابر اصول پذیرفته ‌‌شده حقوق‌‌ جزا، اعم از نظام‌‌های نوشته و غیر آن، صرف وجود عنصر مادی و روانی برای تحقق جرایم کفایت نمی‌‌کند، بلکه هم‌‌‌زمانی آنها نیز ضروری است. تنها در صورت تقارن ‌‌زمانی این دو عنصر می‌‌توان گفت که با جمع ‌‌شدن آنها جرم به‌‌ وقوع پیوسته ‌‌است و مسئولیت‌‌کیفری کامل ‌‌می‌‌شود. در ‌‌خصوص اصل تقارن عناصر مادی و معنوی و چالش‌‌هایی که این اصل می‌‌تواند در دستگاه عدالت‌‌کیفری به ‌‌همراه آورد، بحث زیادی در نوشته‌‌های ‌‌حقوقی انجام نشده ‌‌است. در این پژوهش سعی می‌‌شود ابتدا مفهوم تقارن عناصر و چالش‌‌هایی که در ‌‌خصوص مفهوم رایج آن ممکن است مطرح‌‌ شود و به ‌‌تبع آن مشکل تقدم یا تأخر عنصر روانی بر عنصر مادی به ‌‌دقت مورد واکاوی قرار‌‌گیرد و سپس رویکردهای متفاوت نسبت به تقارن عنصر مادی و معنوی که در پس چالش‌‌های این مفهوم به ‌‌نظر می‌‌رسد، شرح داده ‌‌شود. در نتیجه‌‌گیری هم با طرح یک نمودار به ارائه حالات مختلف نسبیت تقارن پرداخته می‌‌شود.

کلیدواژه‌ها


 Allen, Michael (2007), Text book on Criminal Law, 9Edn, NewYork: OxfordUniversity Press.
 Ashworth, Anderew (2013), Principles of Criminal Law, 7Edn, Oxford University Press.
 Cohen, P. Neil & Gobert, J. James (1976), Problems in Criminal Law, West Publishing Company.
 Clarkson, C. M. V & Keating, H. M (2014), Criminal Law, 8Edn, Sweet & Maxwell Publisher.
 Findlay, Mark (2001), Problems for the Criminal Law, 1Edn, Oxford Press.
 Hall, E. Daniel (2012), Criminal Law and Procedure, 5Edn, Canada: DELMAR CENGAGE Learning Publisher.
 Herring, Jonathan (2006), Criminal Law, 2Edn, oxford University Press.
 Scheb, M. John (1996), American Criminal Law, NewYork: West Publishing Company.
 Smith, C. Sir John & Hogan, Brain (2011), Criminal Law, 13Edn, Butterworth Publisher.
 Wallace, Harvey & Roberson, Cliff (2011), Principles of Criminal Law, 5Edn, Person Press.
 Williams, Glanville (1983), Text book of Criminal Law, 2Edn, London: Stevents & Sons Publisher.
 Simons, W. Kenneth (1997), “When is Strict Criminal Liability Just?”, Journal of Criminal Law and Criminology, Vol. 877, pp. 1075-1136.