1- دانشگاه شهید بهشتی ، Dr.sm.hashemi@gmail.comni@yahoo.com
2- دانشگاه ازاد اسلامی، واحد تهران مرکز
3- دانشگاه تهران
چکیده: (616 مشاهده)
اقدامات سلبی درسالمسازی فضای مجازی که مصداق تام آن باعنوان فیلترینگ شناخته میشود؛ از مواردیاست که ممکناست حق دسترسی آزاد به اطلاعات را با چالش جدی مواجه نماید.حق دسترسی به اطلاعات بعنوان یکی از حقوق شهروندی، امروزه از طریق اینترنت و فضای مجازی تسهیل شدهاست.این حق مطابق ماده33 منشور حقوق شهروندی یکی از اصول بنیادین حکمرانی مطلوب و از مصادیق مهم نسل اول حقوق حقوق بشر و تضمینکننده حقوق شهروندی است. باگسترش سریع شبکههای مجازی در سالهای اخیرو بروزآسیبها وتهدیدات متنوع، موضوع سالمسازی فضای مجازی همواره یکی ازمباحث مورد توجه تصمیمگیران کشور بوده فلذا به عنوان یک راهکار، محدودیت یا فیلترینگ در دستورکار قرارگرفت که این اقدام سبب بروز انتقاداتی شد.زیرا برخی اصل فیلترینگ را ناقض حقوق شهروندی و برخی دیگر به مضربودن آزادی در فضای بدون کنترل اشارهداشتند.اما فیلترینگ نیازمند یک نظام حقوقی مدون ومنسجم است؛فلذا ضروریاست که اصولی برای فیلترینگ صحیح و قانونمند برای تحقق حقوق شهروندی بررسیگردد.در این پژوهش پرسش اصلی ایناست اصول حاکم بر فیلترینگ موجه وناموجه چیست وتأثیرآن بر تحقق حقوق شهروندی چگونهاست؟دراین راستا فرضیه اصلی ایناست که باتوجه به رسمیتشناختن حق دسترسی آزاد به اطلاعات، فیلترینگ موجه برتحقق حقوق شهروندی میتواند تأثیرداشته و تأثیرآن غیرقابل انکاراست اما فیلترینگ ناموجه ناقض حقوق شهروندی است.
نوع مطالعه:
تحلیلی و انتقادی |
موضوع مقاله:
حقوق عمومی دریافت: 1397/12/25 | ویرایش نهایی: 1401/10/5 | پذیرش: 1398/4/11 | انتشار: 1400/7/28 | انتشار الکترونیک: 1400/7/28
ارسال پیام به نویسنده مسئول