بررسی و آسیب شناسی ساختار و صلاحیت های مراجع اختصاصی اداری در حقوق اداری ایران

نویسندگان

1 دانشگاه مازندران

2 دانشگاه علامه طباطبایی

3 دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

بررسی و نقد ساختار و صلاحیت مراجع اختصاصی اداری با توجه به ارجاع دعاوی آن‌ها به دیوان موضوعی است که در این پژوهش بدان پرداخته شده است. ایده نگارندگان این پژوهش آن است که در کنار سازوکارهایی که در مواد 16 و 63 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری به منظور کاهش حجم دعاوی علیه آرا و تصمیمات قطعی مراجع اختصاصی اداری در دیوان اندیشیده شده است، به منظور اصلاح ساختار و صلاحیت مراجع اختصاصی اداری، بتوان سازوکارهایی همچون اصلاح قوانین مؤسس مراجع اختصاصی اداری با هدف تدوین آیین دادرسی مشخص برای مراجع اختصاصی، پیش بینی سازوکار و ضمانت اجرای نظارت بر اجرای صحیح اصول دادرسی منصفانه در نظر گرفت.  ضمن آنکه تشکیل صحیح جلسات رسیدگی در مراجع اختصاصی اداری، طراحی و تدوین دوره‌ها و برنامه‌های آموزشی دقیق و مستمر اعم از برنامه‌های نوآموزی و بازآموزی و تألیف کتابچه‌ها و بروشورهای آموزشی برای اعضای مراجع اختصاصی اداری، بررسی ساختار مراجع اختصاصی اداری از حیث ترکیب اعضا با رویکرد اصلاحی، بررسی آسیب‌شناسانه و دقیق در خصوص ضرورت یا عدم ضرورت وجود و استمرار فعالیت مراجع اختصاصی اداری موجود در ساختار اداری کشور باید مطمح نظر قرار گیرد.
 

کلیدواژه‌ها


Alder, John. (2002), General principles of constitutional and administrative law, 4thedition, New York: Palgrave.
Barnett, Hilaire. (2007), Constitutional and administrative law, 6th edition, Miltan Park, Routledge: Cavendish.
Harlow Carol & Rawlings Richard, (2009), Law and Administration, New York: Cambridge University Press.
Ian, Ellis Jones. (2013), Essential administrative law, Tehran: khorsandi.