در هر کشور، پیشگیری از وقوع جرم، محور سیاست جنایی مدبرانه محسوب می شود. یکی از طرق وصول به امر پیشگیری، تأثیررسانه های مختلف گروهی می باشد که با اتخاد سیاست های کارآمد تقنینی، قضایی و مشارکتی می توان از ان به عنوان ابزاری برای پیشگیری از بزه کاری دارد، استفاده کرد. سیاست جنایی تقنینی ایران در ارتباط با انواع مختلف رسانه دارای ضوابط و مقررات ویژه ای است. با تحلیل محتوای مقررات ناظر به رسانه های مزبور میتوان دریافت نقش چندانی در پیشگیری از وقوع جرم از طریق این رسانه ها پیش بینی نشده است.در سیاست جنایی قضائی نیز همانند سیاست جنایی تقنینی و مشارکتی، استفاده از رسانه در امر پیشگیری از وقوع جرم که به عنوان یکی وظایف قوه قضایه در اصل 156 قانون اساسی مقرر شده است، جدی تلقی نشده است و برنامه ریزی خاصی در این راستا مشهود نیست.
)